Marjon Looman runt al 7 jaar haar Thuiscrèche ‘t Thuushuus in Doetinchem. Daarvoor werkte ze een paar jaar als gastouder. Ze vertelt hoe het haar bevalt, wat ze belangrijk vindt en hoe ze het aanpakt!
Van groente- en fruitzaak naar Thuiscrèche
“Ik heb een opleiding tot pedagogisch medewerker gevolgd en ben daarna werkzaam geweest in crèches en buurthuizen”, begint Marjon te vertellen. “Maar mijn man begon een eigen groente- en fruitzaak. Dus daar heb ik een paar jaar gewerkt totdat we met de zaak zijn gestopt. Dat was het moment dat ik eindelijk weer kon gaan doen wat ik altijd al wilde: met kinderen werken. Het liefst voor mezelf, zodat ik het op mijn eigen manier kan aanpakken. Ik ben toen aangesloten bij verschillende gastouderbureaus. Want op dat moment was ik de kostwinnaar en dan kun je niet op één paard wedden. Maar Parbédie (de overkoepelende organisatie van Thuiscreche.nl) sprong er voor mij echt uit. Dus na verloop van tijd ben ik mijn eigen Thuiscrèche ’t Thuushuus gestart.”
Nu toch 5 kinderen
“Mijn Thuiscrèche bevindt zich in onze garage, die hebben we omgebouwd tot opvang met een aanbouw eraan. Dat bevalt ons allemaal heel goed. Voor de kinderen is het qua prikkels beter, maar voor ons als gezin geeft het ook rust. Mijn twee eigen kinderen zijn ondertussen al 27 en 28 jaar, maar zij hebben nog wel meegemaakt dat de kleintjes hier waren. Nu zijn ze beide het huis uit en heb ik boven alle ruimte, ik heb acht bedjes verdeeld over vier slaapkamers. Eigenlijk kunnen de jonge kinderen altijd in alle rust op een eigen kamer slapen.”
“Het grappige is dat ik zelf altijd vijf kinderen wilde. Nu heb ik ze toch”, zegt Marjon lachend.” En na een vakantie word ik uitgebreid geknuffeld door mijn oppaskinderen. Daar doe je het toch voor? Wat wil je nog meer?”
Gelijk, maar niet hetzelfde
“Bij ‘t Thuushuus vang ik kinderen op van 0 tot 4 jaar. Heel soms maak ik een uitzondering, voor een ‘zorgenkindje’ die op 4-jarige leeftijd nog niet naar de basisschool kan. Die begeleid ik dan graag wat langer. Wat ik het bijzondere vind aan mijn beroep is dat ik allerlei verschillende kinderen opvang. Iedereen heeft recht op een plekje in onze groep. Dus ik verzorg bijvoorbeeld ook kinderen met sondevoeding of kinderen die moeilijk contact leggen. Iedereen is gelijk, maar niet iedereen is hetzelfde. Dat vind ik heel belangrijk. En doordat alle kindjes iets anders met zich meebrengen, is dat voor ons allemaal heel leerzaam.”
Blijven ontwikkelen
“Ik vind het belangrijk om mijzelf te blijven ontwikkelen. Vanuit Thuiscreche.nl organiseren ze regelmatig cursussen en trainingen. Maar omdat de reisafstand tot Hengelo – dat is de standplaats van Parbédie / Thuiscreche.nl – wat groot is, doe ik veel zelf. Zo heb ik geregeld dat er een orthopedagoog en kinderfysiotherapeut informatie kwamen geven over de ontwikkeling en groei van jonge kinderen. Gelukkig is er ook veel mogelijk via e-learning. Ik heb onlangs een cursus gevolgd over ‘jongens in de kinderopvang’, er zit namelijk een groot verschil in de hersenen tussen jongens en meisjes. Ik heb dit ervaren, ik zie het zelf bij de kindjes, maar nu leer ik ook verklaren wat ik zie. Het leren is voor mij echt een verdieping. Dat je komt te weten waarom bepaalde dingen zo werken. Maar ik vind het ook heel prettig om tijdens de les tools aangeboden te krijgen om hiermee om te gaan en er op in te spelen.”
Een ‘Marjon-sausje’ eroverheen
“Binnen mijn Thuiscrèche werk ik met thema’s. Daarvoor maak ik gebruik van verschillende methodes door elkaar, bijvoorbeeld ‘Uk & Puk’. Maar ik haal ook veel input en inspiratie uit de VVE-groepen op Facebook. Dan doe ik er wel een ’Marjon-sausje’ overheen, ik doe het dus echt op mijn eigen manier. Ik moet mij er zelf namelijk in kunnen vinden. Het is bij mij sowieso heel vrijblijvend, het is geen school. Ik geniet er wel enorm van om die ontwikkeling bij kinderen te zien. Juist door die thema’s zie je ook de vooruitgang bij kinderen. Het is ook zo leuk om te horen dat kinderen thuis hun ouders vertellen over een bepaald onderwerp of ze zelfs verbeteren”, vertelt Marjon glunderend.
Muziek, lezen, knutselen, spelletjes en naar buiten!
“Ik ben gek op muziek, er wordt hier veel gezongen, dan speel ik op de gitaar of blokfluit. Daarnaast ben ik een echte boekenworm, dus ik lees de kinderen dagelijks voor. Tevens ben ik dol op knutselen, dus dat doen we ook regelmatig. Mijn spelletje tic is wellicht wat uit de hand gelopen, ik heb minstens 50 gezelschapsspellen in de kast staan”, licht Marjon toe. “De kinderen mogen gezellig meedoen, maar als ze zelf vrij willen spelen dan is dat ook prima!”
“Buiten in de tuin is een veilige afgesloten ruimte waar de kinderen lekker kunnen spelen. Daar staat ook een speeltoestel voor de groteren. Regelmatig ga ik een stukje met ze wandelen, bijvoorbeeld naar de kinderboerderij. Om de kindjes een beetje voor te bereiden op school heb ik wel een schema met pictogrammen, dat zijn afbeeldingen van activiteiten zoals ‘brood eten’, ‘boek lezen’, ‘spelen in de zandbak’. Maar ik gebruik deze niet als dagplanning. Juist om achteraf met de kinderen te bespreken wat we hebben gedaan.”
Stagiairs begeleiden
“Thuiscrèche ’t Thuushuus is een erkend leerbedrijf. Dus ik mag stagiairs begeleiden. Het is heel wisselend, de ene stagiair pakt het beter en sneller op dan de andere. Maar ze maken allemaal een ontwikkel- en leerproces door. Het maakt mij trots als een stagiair aan het einde van de stageperiode zelfstandig voor een kindje kan zorgen. De aanwezigheid van een stagiair is niet alleen plezierig voor mij, maar juist ook voor de kinderen. Het heeft best wat impact, je krijgt een andere dynamiek en energie. Heel leuk en leerzaam!”
Ouders
“Omdat ik al jaren voor de allerkleinsten zorg en daarvoor opgeleid ben, zijn bepaalde dingen voor mij heel logisch. Ik weet dat iets werkt, maar ik kan dat niet altijd goed uitleggen. Daarom neem ik tegenwoordig ook wat dingen voor de ouders op. Het gaat namelijk soms om de manier van benaderen waardoor een kind beter luistert of meewerkt. Doordat ik het opneem en laat horen en zien aan de ouders hoe ik het aanpak, kunnen ouders er dan zelf thuis mee aan de slag.
Sowieso heb ik prettig en open contact met alle ouders. Ik geef ook altijd direct aan bij de intake dat ik vrij direct en eerlijk ben. Want het is belangrijk dat het klikt en we alles, omtrent het welbevinden van hun kind(eren), met elkaar kunnen bespreken.”
Collega’s
“Weet je wat ik vooral prettig vind aan Thuiscrèche? Dat ik nu, ondanks dat ik zelfstandig ondernemer ben, collega’s heb. Met de andere crècheleidsters uit Doetinchem en omstreken heb ik regelmatig contact. We komen om de paar maanden bij elkaar, om de beurt brengen we een bezoekje aan elkaars Thuiscrèche. We hebben heel veel lol samen, maar we hebben ook zakelijk overleg. Via onze groepsapp stellen we elkaar vragen en houden we elkaar op de hoogte van ontwikkelingen. We volgen ook samen cursussen. Voor mij is dit absoluut een meerwaarde.”
Toekomst
“Mijn man was voorheen de ‘groenteman’ die op zondag het vlees snijdt. Toen hij stopte met onze groentezaak, ging hij dagelijks een uurtje wandelen met alle kinderen in onze zesling-buggy. Toen was hij bijna populairder dan ik”, lacht Marjon. “Gelukkig heeft hij weer een leuke andere baan gevonden. Dat betekent ook dat mijn Thuiscrèche nu vier (i.p.v. vijf) dagen per week geopend is. En dat bevalt hartstikke goed. Ik krijg veel nieuwe jonge kinderen erbij. Dus ik hoop eigenlijk gewoon door te gaan zoals ik nu bezig ben. En dat de kinderen heerlijk het ritme blijven bepalen”, besluit Marjon.