De 43-jarige Angelien Schulten woont in Losser en runt daar al bijna 5 jaar met veel plezier haar Thuiscrèche De Potboontjes. Angelien is onlangs met haar gezin verhuisd en ze heeft nu nog meer ruimte voor haar Thuiscrèche. Ze vertelt enthousiast over haar werk, gezin, de verhuizing en de prettige samenwerking met Thuischreche.nl.
Van verzorging naar detailhandel
“Zo lang ik mij kan herinneren wil ik al met kinderen werken”, vertelt Angelien. “Als jong meisje wilde ik al zuster worden voor de baby’s. Ik ben dan ook de MDGO-VZ opleiding gaan volgen (een voorloper van de huidige opleiding Verzorgende IG). Maar toen moest ik voor die opleiding ook werkervaring opdoen in een verpleegtehuis. En het werken met ouderen was echt niks voor mij. Dus uiteindelijk heb die opleiding niet afgemaakt. Ik ben toen in de detailhandel gaan werken, want het vele contact met mensen spreekt mij wel enorm aan. Dat heb ik uiteindelijk 24 jaar gedaan. Ondertussen ben ik ook getrouwd en heb ik vier kinderen gekregen. Maar die wens om nog eens met kinderen te gaan werken bleef aanwezig. Dus toen ik op Facebook een oproep zag staan dat ze vanuit Parbedie nieuwe Thuiscrècheleidsters zochten, heb ik direct contact met ze opgenomen.”
Een stap dichterbij
“De certificaten die ik voor mijn zorgopleiding had behaald waren verlopen. Dus ik heb officieel de opleiding ‘gastouderschap, niveau 2’ gevolgd bij ROC van Twente. Al was dat voor mij meer een opfriscursus hoor”, voegt Angelien nuchter toe. “Maar ik heb er zeker van genoten en ik was oprecht blij toen ik na een halfjaar het diploma had gehaald. Want dat voelde voor mij als een stap dichterbij een eigen onderneming, mijn eigen Thuiscrèche.”
Veel vraag
“In de zomer van 2017 is mijn Thuiscrèche ‘De Potboontjes geopend’. In eerste instantie was ik nog voornemens om mijn baan in de winkel aan te houden. Maar vanaf de opening van mijn Thuiscrèche zit het, alle 4 dagen per week dat ik geopend ben, propvol. Ik word regelmatig gebeld of gemaild met de vraag of ik nog plek heb. Mensen komen zelfs aan de deur vragen of ik hun kindje(s) kan opvangen. Het is in ieder geval een teken dat Thuiscrèche een heel goed concept is. Ik vind het heel fijn om daar onderdeel van te mogen uitmaken.”
De zaak overnemen
“Mijn man en ik hebben vier thuiswonende kinderen. Onze jongste was net 4 jaar toen mijn Thuiscrèche openging, dat liep dus heel mooi in elkaar over. Al onze eigen kinderen vinden het heel leuk, ze vliegen na schooltijd altijd direct de opvang in. Vooral mijn twee dochters helpen graag. Onze dochter van 11 vraagt altijd bij thuiskomst: hebben de kindjes al eten en drinken gehad? Kan ik helpen? Onze oudste dochter van 16 volgt nu ook een opleiding tot Verzorgende. Zij wil mijn Thuiscrèche later graag overnemen! En zelfs mijn man heeft voor de grap wel eens gezegd: ik zeg mijn baan op en kom werken in jouw Thuiscrèche. Hij vindt het heel leuk. Hij kookt tussen de middag eitjes voor ons. De kindjes roepen dan altijd blij: Bastiaan, eitje!”, vertelt Angelien lachend.
Nieuw woning
“In de zomer van 2021 zijn wij met ons hele gezin en dus ook Thuiscrèche De Potboontjes verhuisd. Dit was echt een uitgelezen kans, want het is een vrijstaande woning met drie garages en een aparte moestuin. Twee van die garages hebben wij verbouwd tot de ruimte voor mijn Thuiscrèche. We hebben nu ook de luxe van een eigen tuin voor ons gezin, want van de moestuin hebben we een heerlijke speeltuin gemaakt voor de kindjes van mijn Thuiscrèche. Ik ben er ook zo trots op”, vertelt Angelien enthousiast. “In onze vorige woning liep ik wel eens tegen dingen aan, maar in het nieuwe huis konden we al onze wensen verwezenlijken. Het is nu zo professioneel, we hebben twee slaapkamertjes, een verstelbare commode, hoge deurklinken. Ik hou van de natuur, dus we hebben veel hout gebruikt, een zachte kleur groen, een mooie achterwand met bosdieren en bomen. En verder is alles heel fris wit. Het is heel mooi! Ik sta telkens zo trots als een pauw te stralen in mijn Thuiscrèche.”
Rust, reinheid en regelmaat, maar ook lekker uitleven
“De kindjes worden vanaf 7 uur ’s ochtends gebracht. Dan schuiven ze eerst nog aan bij onze eigen ontbijttafel, dus dan zitten ze tussen ons gezin. En vanaf 8.30 uur, als mijn eigen kinderen naar school zijn, verplaatsen we ons naar de opvangruimte”, licht Angelien toe. “Ik ben wel van de rust, reinheid en regelmaat. Dus de slaapjes zijn zeker belangrijk. Maar als ze allemaal wakker zijn, gaan we gezellig met de bakfiets op pad, toeren in de buurt. Of het bos in, lekker uitleven of eekhoorntjes kijken. En soms kijken we wat er in ons opkomt. Heeft een kindje zin om samen poffertjes te bakken? Dan gaan we met z’n allen boodschappen doen en aan de slag. Het belang van het kind staat altijd voorop, dus is een kindje niet zo goed in orde, dan past de rest van het groepje zich daar op aan.”
Vol overgave en liefde
“Ik vind het heel prettig dat ik nu mijn eigen ding kan doen. Ik doe dit vol overgave en liefde. Ik ervaar nu totaal geen werkdruk van ‘moeten’. Ik volg het ritme van de kindjes en speel in op hun behoefte. Als iemand bijvoorbeeld een keer minder goed heeft geslapen, dan hou ik daar rekening mee. Er moet hier namelijk niets. Daar ben ik allergisch voor. Ik wil dat de kindjes zich fijn voelen, hun eigen ontwikkeling volgen. Ik verzorg en help wanneer ze ondersteuning nodig hebben. Belangrijkste is dat we er samen een fijne gezellige tijd van maken.”
Werken met het hart
“Heel eerlijk gezegd ben ik geen ras ondernemer. Ik heb van begin af aan gezegd: ik werk met het hart, het hoofd leg ik bij kantoor. Ik heb de hulp van Thuiscreche.nl echt nodig voor de zakelijke dingen en de administratie. Maar ik kan altijd op ze terugvallen. Het is een heel zuiver concept. Dat geeft zoveel vertrouwen. De afgelopen 5 jaar waren voor mij een knip voor de ogen. De tijd is absoluut voorbij gevlogen. Mijn doel is dan ook om gewoon vrolijk door te gaan zoals ik bezig ben.”
