Voeding; Wat eet jouw kind eigenlijk bij de opvang? 

Je kind heeft eten nodig waaruit hij/zij voldoende voedzame stoffen haalt omdat kinderen volop in groei en ontwikkeling zijn. Maar wat mag nu wel en wat niet? Doordat we steeds minder tijd nemen voor koken en graag gebruik maken van veel ‘kant-en-klare’ producten, raken we meer het overzicht kwijt van wat er nu eigenlijk in ons eten zit. En wat krijgt je kind bij de opvang eigenlijk te eten? Is het vulling, of is het voeding..?

In onze Thuiscrèches zien we echter dat steeds meer ouders zich bewust worden van wat zij hun kleintjes te eten geven.Hoe hier mee om wordt gegaan is uiteraard op elke opvang anders en in overleg is veel mogelijk. Hieronder lees je hoe Crècheleidster Annette Kemp van ‘Thuiscrèche de Boendertjes’ met voeding in haar opvang omgaat.

 

Ik ben Annette Kemp, Crècheleidster van ‘Thuiscrèche de Boendertjes’.

Ik wil jullie vertellen hoe ik om ga met voeding in mijn opvang. Ik sta voor natuurlijke en gezonde voeding, ongedwongen eten, kijkend naar de behoeften van het kind. Dichtbij de natuur. Deze punten zal ik hieronder nader beschrijven.

Ga naar Thuiscreche de Boendertjes

 Natuurlijke en gezonde voeding

Mijn eigen kinderen zijn nu volwassen, maar toen ze klein waren reageerden zij heel sterk op bepaalde ingrediënten. Daardoor ben ik me altijd heel bewust geweest van de invloed van voedsel op het lichaam. Ik vind gezonde en natuurlijke voeding heel belangrijk en dit voer ik ook door in mijn Thuiscrèche. Broodbeleg, drinken en tussendoortjes zijn altijd voedzaam en gezond. Zoveel mogelijk vrij van kleurstoffen en toegevoegde suikers. Ik lees daar veel over en maak daarin heel bewuste keuzes.
Ik overleg veel met de ouders van de kinderen en leg hen ook uit hoe ik met voeding omga. Zo pas ik me aan hun wensen aan en zij passen zich aan mijn mogelijkheden aan.

Ongedwongen eten

Ik vind het heel belangrijk dat kinderen plezier hebben in eten. Dat betekent voor mij dat het ook gezellig en ongedwongen moet zijn tijdens het eten. Sommige kinderen worden al vroeg wakker gemaakt omdat papa en mama aan het werk moeten. Vroeg ontbijten, en het liefst snel, is niet voor ieder kind weggelegd. Regelmatig komen bij mij kindjes binnen met nog een stuk brood in de hand of tas. Of zeggen de ouders dat er nog niet veel gegeten is. Ze kunnen dan rustig nog hun boterham op eten bij mij.

Ik ben zelf ook geen vroege ontbijter. Om half negen begin ik trek te krijgen. Ik maak dan voor de kinderen ook een bordje met brood klaar. Meestal met verantwoorde appelstroop. Wie wil mag pakken, niets moet. Om een uur of 10 doe ik dat ook met fruit. Tussen de middag eten we samen een heerlijke tosti, ofwel boterhammen met kaas maar dan uit het tosti apparaat. Als de kinderen uit bed komen gaan we samen fruit eten.

Mijn ervaring is dat de kinderen aan het einde van de dag een beetje knorrig kunnen worden. Ze beginnen trek te krijgen en voordat ze opgehaald zijn en er thuis gekookt is kunnen ze niet gezellig meer zijn omdat ze honger hebben. Daarom krijgen ze tussen ongeveer half 5 en 5 uur het warme eten dat van thuis is mee gegeven. Toen ik net begon met de opvang een aantal jaren geleden waren het vaak potjes gemalen eten, waarbij vaak niet te achterhalen is wat er in zit. Vast wel verantwoord als je alle voedingswaarden nakijkt, maar naar mijn idee bevorder je niet de smaakontwikkeling van een kind hiermee.
Tegenwoordig nemen de kinderen bijna allemaal eten mee dat ‘zo uit de pan is geschept’.  Herkenbare ingrediënten en ze zien dus wat ze eten. Het is heerlijk om te zien dat ouders hier tijd in stoppen.

De kinderen mogen zelf eten. Ze kiezen zelf wat ze in hun mond stoppen en waarmee. Mag best met een lepel of een vork maar ik vind het ook heel belangrijk dat ze voelen wat ze eten. Er wordt hier dus ook vaak met de handen gegeten. Uiteraard gebeurt dit in overleg met de ouders. En ja, er valt ook regelmatig het een en ander op de grond. Vooral wat ze niet lekker vinden of als ze genoeg hebben gehad. Ik heb daar geen moeite mee, plavuizen zijn goed te dweilen.

Kijkend naar de behoeften van het kind

Kinderen kunnen heel goed aanvoelen waar ze behoefte aan hebben. Willen ze bij mij niet eten op de vaste eetmomenten, dan is dat geen probleem en bied ik ze het eten op een ander moment opnieuw aan.
Door voldoende aan te bieden op meer momenten krijgt ieder kind voldoende binnen. Doordat de kinderen elkaar zien eten proberen ze ook eerder iets. Het al oude ‘zien eten doet eten’. Ik heb hier op deze manier ook ‘moeilijke’ eters zo ver gekregen dat er geproefd werd en na een paar weken zelfs gegeten. Zelf doen als kind is het leukste.

Ik gebruik gebarentaal naast gesproken taal bij de baby’s en kinderen. Vooral met eten en drinken vind ik dat ideaal. Hierdoor kan een kind aangeven met een gebaar dat het dorst heeft. Dit kan al vanaf een maand of 10. Kinderen raken minder gefrustreerd omdat ze niet begrepen worden. Zo heb ik hier een kindje dat mij gebaarde dat het mama melk wilde drinken. De moeder kolft de melk af als ze werkt en hij drinkt het uit een bekertje bij mij.

Dicht bij de natuur

In onze grote tuin hebben we heel veel soorten bomen o.a. appel, peren en pruimen. Daarbij ook nog de nodige bessen en bramen struiken. Ook de aardbeien en druiven ontbreken niet.

Ik probeer de kinderen bewust te maken hoe het fruit groeit en, ook niet onbelangrijk, wanneer je het kan plukken en eten kan. “Aardbeien zijn niet lekker zolang ze groen zijn, rood zijn ze veel lekkerder. Proef maar!”

Binnenkort vindt u op deze site een overzicht van alle Thuiscrèches die er in Nederland gevestigd zijn. U leest wie de Crècheleidsters zijn, wat zij bieden en wat hen drijft om dagelijks met hun passie bezig te zijn.

Op dit moment wordt er hard gewerkt om u een blik te kunnen geven achter de schermen van alle Thuiscrèches. Dat betekent dat u het persoonlijk verhaal van de Crècheleidsters leest, foto’s van de opvanglocatie kunt inzien en direct een aanvraag tot informatie kunt doen. Ook zullen de Crècheleidsters met u delen wat voor hen nu de meerwaarde van een Thuiscrèche is.

U leest hieronder alvast de eerste ervaring van Crècheleidster Angelique Baas, van Thuiscrèche  ‘de Bijdehandjes’  in Hengelo (ov).

 

‘Ik ben Angelique Baas en ik ben de Crècheleidster van Thuiscrèche de Bijdehandjes. Ik wil graag schrijven over hoe ik het vind om een eigen bedrijf te runnen en wat mijn kijk is op het concept thuiscrèche.nl.

Na 16 jaar op het laboratorium te hebben gewerkt heb ik besloten om het roer eens helemaal om te gooien. Ik wilde graag iets met kinderen doen omdat daar toch wel mijn hart ligt. Ik besloot om gastouder te worden. Al snel vroeg de kinderopvangorganisatie thuiscreche.nl mij of ik mijn eigen Thuiscrèche wilde gaan runnen en zo was ik binnen een half jaar gestart als zelfstandig ondernemer. Mijn eigen bedrijf runnen is iets waar ik stiekem al heel lang van droomde maar niet wist hoe ik dit aan moest pakken en wat de risico’s ervan waren. thuiscreche.nl was de perfecte uitkomst hierin en de perfecte manier om met kinderen te kunnen werken.

Na nu een jaar mijn eigen Thuiscrèche te runnen kan ik zeggen dat dit de juiste beslissing is geweest. Ik vind het fijn om voor mezelf te werken met de daarbij behorende vrijheden. Natuurlijk heb je als zelfstandige wel meer verantwoordelijkheden, onzekerheden en verplichtingen maar dat weegt niet op tegen de voordelen die ik ervaar. Zo vind ik het bijvoorbeeld heerlijk dat ik mijn eigen dagindeling kan maken met de kinderen. Uiteraard moet ik wel rekening houden met de eet en slaap tijden van de kinderen en de wensen van de ouders maar daar omheen plan ik mijn eigen activiteiten. Het contact met de ouders en de feedback die we elkaar geven ervaar ik als zeer prettig. Ook vind ik het prettig om dit alles vanuit mijn eigen huis uit te voeren zodat ik er ook volop voor mijn eigen kinderen ben als zij uit school komen. Als zelfstandige werk ik niet met collega’s, dat vind ik geen probleem en het geeft in zekere zin rust voor mij, de kinderen kennen mijn regels en gedragen zich daar ook naar. Soms zou het wel handig kunnen zijn om met een collega over bepaalde situaties te kunnen overleggen, dat doe ik dan bijvoorbeeld door middel van mijn adviseur of een collega Crècheleidster van thuiscreche.nl te benaderen.

Als eigenaar van een Thuiscrèche heb ik een redelijk stabiel inkomen en mijn werkdagen schommelen niet heel veel. Nu komt het natuurlijk wel voor dat er gezinnen vertrekken doordat er een kindje naar school gaat bijvoorbeeld, dit wordt meestal al snel weer aangevuld met nieuwe gezinnen, zo kan het inkomen soms schommelen en heb ik het momenten wat rustiger maar kan daar ook wel weer van genieten. Ik vind dit een heerlijke combi en geniet en leer nog elke dag van de ouders en kinderen.

Het concept thuiscrèche.nl vind ik erg mooi omdat het een mooie manier is voor een kind om in een huiselijke sfeer met meerdere kinderen te kunnen spelen en zich te kunnen ontwikkelen. Bij een gastouder zijn meestal wat minder kinderen aanwezig en bij een kinderdagverblijf kan het voor sommige kinderen net iets te druk zijn. Ook houdt een Thuiscrèche, net als een kinderdagverblijf, zich aan een bepaald dagritme en wordt er met thema’s gewerkt. Doordat een Thuiscrèche kleinschaliger is dan het kinderdagverblijf kan de Crècheleidster haar activiteiten beter aanpassen op de behoeften van het kind. Ook is er een veel persoonlijker contact met kind en ouder, vergelijkbaar bij een gastouder. De huiselijke situatie biedt veiligheid en rust aan het kind met veel ruimte om zich goed te kunnen ontwikkelen.

Een groot voordeel ten opzichte van een kinderdagverblijf vind ik toch wel dat een kind 1 opvoeder heeft en niet allemaal verschillende. Alle dagen van de week is dezelfde persoon er, dat schept een band en een kind weet precies wat hij aan je heeft en wat je van hem verwacht. Ik ben er trots op dat ik dit soort opvang kan bieden aan de kinderen bij mij in de Thuiscrèche en hoop nog heel veel kinderen een paar leuke jaren te bieden.’